کرومیس ریف آبی

کرومیس ریف آبی بسیار صلح طلب و فعال می باشد. از آنجا که این ماهی بیشتر در قسمت های بالایی آکواریوم ساکن می باشد به بیرون آوردن گونه های خجالتی از مخفیگاه خود کمک می کند. با توجه به خصلت گروهی بودن آن، بهتر است در قالب یک گروه نگهداری شود. کرومیس ریف آبی نمونه ای منحصر به فرد برای آکواریوم تنها ماهی یا تپه مرجانی می باشد.

مشخصات

ویژگی ها و سازگاری

کرومیس ریف آبی بخشی از گروه ماهی هایی است که جمعا تحت عنوان دوشیزه ماهی یاد می شوند. کرومیس یک ماهی ساحلی است که ساکن عمق ۳ تا ۶۰ متری می باشد. بدن آن بیضی شکل بوده و دارای یک دم چنگال مانند V شکل دراز می باشد. بدن آن به استثنای علایم در طول لبه های بیرونی باله های پشتی، به رنگ آبی درخشان می باشد. سایه این علایم برحسب حالشان از رنگ پریده تا تیره می باشد. هر دو جنس نر و ماده و ماهی ها جوان دارای رنگ یکسان می باشند. طول عمر متوسط آنها بین ۱۲ تا ۱۵ سال می باشد.

کرومیس ریف آبی را به دو شکل می توان نگهداری کرد، به صورت تنها یا در گروه های دست کم ۶ تایی یا بیشتر. دیده شده که در گروه های کوچکتر این ماهی ها به ضعیف ترین عضو گروه حمله می کنند تا بمیرد. این الگو آنقدر ادامه می یابد تا تنها یک ماهی باقی بماند. به دلیل سخت جانی استثنایی آنها، کرومیس ریف آبی برای تازه کارها انتخاب خوبی می باشد. آنها فعال و صلح طلب بوده و سطوح میانی و بالایی آکواریوم را ترجیح می دهند. کرومیس ریف آبی به صورت گروهی در آکواریوم حرکت می کند و به همین دلیل طراوت و فعالیت را برای هر سیستم تنها ماهی با سنگ زنده و تپه مرجانی به ارمغان می آورد.

کرومیس ریف آبی به بستر شن و ماسه ای یا مرجان های خرد شده و فضای باز کافی جهت شنا نیاز دارد. تعداد زیاد سنگ زنده برای سلامت کلی ساکنان تپه مرجانی و کیفیت آب اهمیت دارد اما کرومیس ریف آبی بیشتر وقت خود را در تعامل با دیگر همنوعان خود در حال شنا در اطراف به صورت گروهی می گذراند. این ماهی از سنگ زنده به عنوان پناهگاه در مواقع اضطراری و در طول شب استفاده می کند اما جهت امنیت بیشتر بر همنوعان خود تکیه می کند. آنها در برابر دیگر گونه های ماهی ها صلح طلب می باشند اما گاهی در میان خود مشاجره می کنند. تواتر مشاجره به تعداد همنوعان در گروه برمی گردد. هرچه تعداد آنها بیشتر باشد شادتر هستند. کرومیس ریف آبی را می توان با هم آکواریومی های گوناگونی نگهداری کرد به شرط آنکه گونه هایی خیلی تهاجمی یا قلمرودار نباشند که آنها را تهدید کرده و یا شکار کنند.

آکواریوم دارها اغلب از کرومیس ریف آبی به عنوان ماهی تستی در آکواریوم های جدیدی که برای نخستین بار به گردش درآورده اند استفاده می کنند. این ماهی ها کیفیت آب را آن گونه تست می کنند که قناری ها کیفیت هوا را در معادن زیرزمینی پیش از این تست می کردند. زنده ماندن و تحرک آنها بیانگر آن است که می توان گونه های حساس تر و گران تر را به اکوسیستم تازه ایجاد شده اضافه کرد.

کرومیس ریف آبی را بعضی اوقات جهت تحریک دیگر ماهی ها نیز به آکواریوم اضافه می کنند زیرا آنقدر در فضای باز شنا می کند که باعث آسایش خیال ماهی های خجالتی تر آکواریوم می شود. البته کیفیت بالای آب جهت زندگانی آن ضروری می باشد.

زاد و ولد و تولید مثل

در مورد نحوه جفت گیری کرومیس ریف آبی اطلاعات زیادی موجود نمی باشد مگر اینکه خیلی آسان نمی باشد. هرچند در اسارت زاد و ولد می کنند. این گونه به آکواریومی دست کم ۱۱۳ لیتری (۳۰ گالنی)، گروهی از ماهی های همگونه و شرایط خوب آب جهت زاد و ولد نیاز دارد. پیش از جفت گیری به آنها غذای زنده داده شود. ماهی نر لانه خود را در شن و ماسه ساخته و با ماده های گوناگون جفت گیری می کند. سپس ماهی نر تخم ها را درون لانه برده و به مدت چند روز از آنها مراقبت می کند تا بچه ها از تخم خارج شوند. تخم ریزی در ساعات روشنایی روز اتفاق می افتد.

رژیم غذایی و شیوه غذادادن

کرومیس ریف آبی ذاتا دوگانه خوار بوده و در طول روز غذا می خورد. سپیده دم از پناهگاه خود بیرون می آید تا از پلانکتون های روی سطح آب تغذیه کند و در هنگام عصر به پناهگاه خود برمی گردد.

در آکواریوم خانگی تغذیه آنها بسیار آسان بوده و غذاهای متنوع زنده، یخ زده، خشک شده یخ زده و میگو دریایی (brine)، میگو mysis و کریل تکه شده غنی شده با ویتامین، و کرم های خونی و سایر غذاهای دریایی گوشتی آماده را علاوه بر ولع طبیعی آنها برای راستهی ها یا آمفی پادها (amphipod) و پاروپایان یا کوپادها (copepod) و غذاهای پولکی و گلوله ای خاص گیاهخواران، می پذیرند. استفاده از غذاهای غنی شده با ویتامین موجب نگهداری رنگ روشن آنها می شود. کرومیس های ریف آبی برخی اوقات جلبک ها را در آکواریوم می خورند. آنها را یک تا دو بار در روز غذا دهید.

بیماری ها

گرچه به نظر می رسد کرومیس ریف آبی در برابر بیماری ها نسبتا مقاوم باشد اما هنوز به اقدامات احتیاطی و آکواریوم قرنطینه پیش از ورود آنها به آکواریوم اصلی نیاز است.