ورزان
رنگ منقطع به تکنیکی از نقاشی برمی گردد که توسط امپرسیونیست ها ابداع شد و هم چنان امروزه توسط برخی هنرمندان به کار گرفته می شود . از نظر تکنیکی به این صورت می باشد : در نظر بگیرید که من یک کارت اندکس دارم که به رنگ سبز روشن ثابت است . شما می توانید آن را به آسانی از وسط اتاق ببینید . بله ، درست است این سبز است . و حالا ما کارت اندکس دیگری برمی داریم که نیمی از آن به رنگ آبی نیلگون و نیمی دیگر به رنگ زرد کادمیوم روشن است . من سوراخی در وسط کارت قرار داده و دیوانه وار می چرخانم . اصولاً ، از میان اتاق شما همان سبز را خواهید دید اما این بار رنگ سبز انرژی بیشتری دارد . زنده است . این رنگ از فاصله به طور بصری ترکیب می شود . این همان چیزی است که مفروض است رنگ منقطع به دست آورد – تأثیر فعلی خود نور .
اما بدون دیدگاه این تکنیک تهی و بی مفهوم است . مهم ترین چیزی که هنگام نقاشی کردن با استفاده از تکنیک رنگ منقطع باید به خاطر داشته باشید ، این است که شما سعی می کنید که نقاشی خود مبدل به نور شود بنابراین زندگی مستقلی دارد . همین نقاشی که در این جا نشان داده شده است را در نظر بگیرید که در روشنایی خورشید انجام گرفته است . من تلاش کرده ام که لذتم از رنگ ها و انرژی برآمده از نور را که گویی بر همه چیز می پاشد را توصیف کنم .
لکه ای از خاکستری گرم از میان رگه ای نارنجی سبز عبور کرده است . ضربات قلم مو آزاد هستند و رها شده اند تا آواز بخوانند . و امیدوارم با تأثیر متقابل از فاصله بتوانند ارتعاش جهان بصری را که من در آن غرق و رها شده ام را به تصویر بکشند .
این ضربات قلم موی جدای منقطع که رنگ را رها می سازد پس از یک زیرسازی آمده است که در آن لایه های آبستره از رنگ ها را مالیده ام . و سپس به منظور ساده سازی و دیدن ارتباطات با چشمان نیمه باز نگاه کردم و به دنبال تأثیرات کوچک رنگ برآمدم و تلاش کردم که آن ها را با ضربات قلم موی مجزا بر روی بوم قرار دهم .
طول و سایز ضربات قلم مو و یا الگویشان توسط حس و حالم و احساسی که پس از مزه کردن موضوع با چشمانم به دست می آورم ، تعیین می شود . اگر من در مورد ارتباط رنگ و سایه روشن صادق باشم ، موضوع از فاصله با مقدار فوق العاده ای از تازگی و سرزندگی در کنار هم قرار خواهند گرفت .
