دلقک ماهی گونه خاردار

دلقک ماهی گونه خاردار دارای بدن قرمز پررنگ با نوارهای پهن سفید یا زرد می باشد. ماهی ماده قرمز تیره و ماهی نرقرمز-نارنجی روشن می باشد. دلقک ماهی های پرورشی بسیار سخت جان بوده و از این رو گزینه بسیار خوبی برای تازه کارها می باشند. ویژگی قلمرویی بودن دلقک ماهی گونه خاردار، از همه گونه های دیگر دلقک ماهی ها بیشتر است. هر چه این ماهی ها بزرگتر می شوند رفتار آنها نسبت به سایر دلقک ماهی ها تهاجمی تر می شود.

مشخصات

نام لاتین	Spine-Cheeked Clownfish
خانواده	Pomacentridae
زیرخانواده	Amphiprioninae
گونه	Premnas biaculeatus
نام های متداول	دلقک ماهی خرمایی گونه خاردار، شقایق ماهی گونه خاردار، شقایق ماهی خرمایی، شقایق ماهی خرمایی، دلقک ماهی خرمایی نوار طلایی، دلقک نوار طلایی، دلقک ماهی خرمایی نوار زرد، دلقک ماهی، دلقک ماهی خرمایی نوار سفید، دلقک ماهی گوجه ای
زیستگاه	هند و اقیانوس آرام  از غرب اندونزی تا تایوان
مناسب تپه مرجانی	بله
حداکثر اندازه	ماده ها معمولا ۶ اینچ معادل ۱۵ سانتی متر (تا ۲۰ سانتی متر همه دیده شده است) و نرها ۲ اینچ معادل ۵ سانتی متر
رنگ	قرمز، سفید
رژیم غذایی	دوگانه خوار
رفتار	نیمه تهاجمی
سختی نگهداری	متوسط
حداقل اندازه آکواریوم	۳۰ گالن معادل ۱۱۳ لیتر برای یک ماهی
دمای آب	بین ۷۲ تا ۷۸ درجه فارنهایت معادل ۲۲ تا ۲۵ درجه سانتی گراد
شرایط آب	dKH 8-12, pH 8.1-8.4, sg 1.020-1.025

 

ویژگی ها و سازگاری

دلقک ماهی گونه خاردار دارای سه نوار می باشد که یکی دور سر، یکی جلوی باله پشتی و آخری در پایه دم است. دو گونه دلقک ماهی گونه خاردار وجود دارد: نوار زرد (از منطقه سوماترا) که دارای نوارهای پهن می باشد و نوار سفید که از منطقه هند و اقیانوس آرام می باشد.

این ماهی ها را در تپه های مرجانی رو به دریا، آب های ساحلی حفاظت شده و تالاب های منتهی به دریا در عمق ۱ تا ۱۶ متری می توان یافت.  طول عمر دلقک ماهی گونه خاردار تا ۳۰ سال می باشد. البته مواردی دیده شده که ۳۵ سال داشته و هنوز زاد و ولد می کنند.

درصورتی که تمایل دارید یک جفت دلقک ماهی گونه خاردار جهت زاد و ولد نگه دارید به آکواریومی با حداقل اندازه ۱۵۰ لیتر یا بیشتر نیاز دارید. در غیر این صورت ۱۱۳ لیتر کافی می باشد هرچند دلقک ماهی تنها از ۷۵ لیتر فضا استفاده می کند. مانند سایر ماهی های آب شور کیفت آب در سلامت آنها بسیار مهم است.

دلقک ماهی گونه خاردار جسور و سخت جان است. این ماهی ذاتا قلمرو دار است و از حریم خود در برابر ماهی های کوچکتر و آرامتر دفاع می کند. دلقک ماهی گونه خاردار را باید به صورت تک و یا جفت نگهدارید. جفت کردن این دلقک ماهی ها از سایر گونه های دلقک ماهی مشکل تر است و دلیل آن سختگیر بودن ماده ها در انتخاب جفت می باشد تا جاییکه ماهی های نر غیرقابل قبول را از بین می برند. اما زمانی که جفت مناسب خود را پیدا کنند تا آخرین لحظه از آنها محافظت می کنند. البته ماهی ماده ماهی غالب بوده و می تواند دم دمی مزاج باشد. بهتر است از سنگ های زیاد و شقایق های دریایی بزرگ در آکواریوم استفاده کنید تا ماهی نر بتواند زمانی هایی که ماهی ماده در حالت تهاجمی قرار دارد به آنها پناه ببرد. این ماهی ها تمایل دارند نزدیک شقایق دریایی خود باشند اما ممکن است در تمام سطوح آکواریوم نیز شنا کنند. از آنجا که دلقک ماهی گونه خاردار شناگر چابکی نمی باشد بهتر است جریان آب در آکواریوم خیلی سریع نباشد.

نگهداری این ماهی ها حتی با دوشیزه ماهی ها هم دشوار است. دلقک ماهی های ماده به سرعت جلوی آکواریوم آمده و باله های سینه ای خود را به عقب و جلو تکان می دهند تا به بازدیدکننده ها هشدار دهند. گاهی اوقات حتی سنگ و شن ماسه را در دهان خود گرفته و به بیرون تف می کنند. البته این ماهی ها با انسانها به خوبی اخت می شوند تا جاییکه سعی می کنند انسان هایی را که با آنها ناآشنا هستند بترسانند.

دلقک ماهی گونه خاردار را نباید با ماهی های آرام تر مانند گوبی ها، نیزه ماهی و … نگهدارید. همچنین این ماهی ها سایر دلقک ماهی ها را می کشند. از آنجا که این دلقک ماهی ممکن است روزی تصمیم بگیرد ماهی خاصی باید بمیرد آماده بیرون کشیدن ماهی ها از آکواریم باشید. دلقک ماهی گونه خارداربرای هم آکواریومی های تهاجمی مانند ماشه ماهی ها و فرشته ماهی های بزرگ مناسب است. البته به شرطی که پیش از آنها وارد آکواریوم شده باشد و فرصت کافی برای جا افتادن داشته باشد. این دلقک ماهی را می توان با ماهی های نیمه تهاجمی بزرگ و یا ماهی های تهاجمی کوچک مانند راس های خطی و بیشتر مارماهی ها نگهداری کرد. آنتیاس های بزرگ و فرشته ماهی های کوتوله تهاجمی می توانند از خودشان در برابر این دلقک ماهی نگهداری کنند با این حال بهتر است مواظب آنها باشید تا مورد حمله قرار نگیرند.

دلقک ماهی گونه خاردار به سطح بالای مس بسیار حساس می باشد بنابراین نباید هرگز در معرض آن قرار گیرد.

رژیم غذایی و شیوه غذا دادن

رژیم غذایی دلقک ماهی گونه خاردار در طبیعت شامل جلبک و جانوران ریز (zooplankton) می باشد. این ماهی دوگانه خوار بوده و آن را بایستی با رژیم غذایی متنوع شامل غذاهای گوشتی مانند میگوی یخ زده و جلبک تغذیه کرد. همچنین جلبک های طبیعی که در آکواریوم رشد می کنند می تواند منبع تغذیه مناسبی باشد. غذای پولکی دریایی با کیفیت ویژه دوگانه خوارها به همراه موارد گفته شده می تواند سطح مناسبی از مواد مغذی را برای این ماهی ها فراهم آورد. به دلقک ماهی گونه خاردار جوان ۳ تا ۴ بار در روز و به گونه بالغ ۲ تا ۳ بار در روز غذا دهید. مکانی از آکواریوم که جریان آب در آن قوی نمی باشد را جهت غذا دادن به آنها انتخاب کنید.

مراقبت های آکواریومی

دلقک ماهی گونه خاردار را با تور جابجا نکنید زیرا خارهای گونه آنها به تور گیر کرده و باعث جراحتشان می شود. درصورت نیاز به جای تور از ظرف استفاده کنید.

تعویض آب آکواریوم به طور منظم به جایگزینی عناصر ضروری ماهی ها و مرجان ها کمک می کند. با توجه به نوع و اندازه آکواریوم به شرح ذیل نسبت به تعویض آب اقدام کنید:

-آکواریوم های تنها ماهی

• آکواریوم های کوچک کمتر از ۴۰ گالن یا ۱۵۰ لیتر: تعویض ۱۵% آب هر دو هفته
• آکواریوم های متوسط تا ۹۰ گالن یا ۳۴۰ لیتر: تعویض ۲۰ تا ۳۰% آب به صورت ماهانه
• آکواریوم های بزرگ با بیش از ۱۰۰ گالن یا ۳۸۰ لیتر: زمانی که آب به اندازه کافی کهنه و باثبات شد به میزان ۲۰ تا ۳۰% هر ۶ هفته

-آکواریوم های تپه مرجانی

• آکواریوم های کوچک کمتر از ۴۰ گالن یا ۱۵۰ لیتر: تعویض ۵% آب هر هفته
• آکواریوم های متوسط تا ۹۰ گالن یا ۳۴۰ لیتر: تعویض ۱۵% آب هر دوهفته
• آکواریوم های بزرگ با بیش از ۱۰۰ گالن یا ۳۸۰ لیتر: زمانی که آب به اندازه کافی کهنه و باثبات شد به میزان ۱۰% هر دوهفته تا ۲۰% ماهیانه

گونه های شقایق میزبان برگزیده

• شقایق دریایی سرحبابی (Entacmaea quadricolor)
• شقایق دریایی شاخک بلند (Macrodactyla doreensis)

مواظب باشید از شقایق دریایی کاندی (Condylactis gigantea) استفاده نکنید. این شقایق ها بسیار متحرک بوده و شقایق های شکارچی می باشند و مناسب میزبانی از دلقک ماهی نمی باشند. نیش آنها بسیار قوی تر از شقایق های میزبان دلقک ماهی می باشد و خطر آن وجود دارد که شقایق ماهی نادانی که با آنها وارد رابطه می شود را در نهایت بخورد.

زاد و ولد و تولید مثل

زاد و ولد دلقک ماهی های پرورشی در آکواریوم های خانگی بسیار آسان است. ماهی های نر و ماده معمولا در کنار یکدیگر می مانند. دلقک ماهی گونه خاردار تخم گذار است و تخم های خود را در دمای ۷۹ تا ۸۳ درجه فارنهایت معادل ۲۶ تا ۲۸ درجه سانتی گراد بر روی یک سطح صاف می گذارد. عشق بازی ماهی نر و ماده معمولا بین ۳ تا ۵ روز پیش از تخم گذاری رخ می دهد و پس از آن شکم ماهی ماده شروع به بزرگ شدن می کند. هرچه که به زمان تخم گذاری نزدیکتر می شوند به شدت مشغول تمیز کردن منطقه ای سنگی نزدیک به شقایق دریایی می شوند تا تخم ها به خوبی به سطح بچسبند. زمانی که وقت تخم ریزی می شود ماهی ماده به شقایق نوک می زند تا خود را جمع کرده و محل تخم ریزی مشخص شود. پس از آن ماهی ماده تخم ریزی کرده و ماهی نر آنها را بارور می کند. تخم ریزی معمولا در صبح دیروقت و یا ابتدای بعد از ظهر اتفاق می افتد و معمولا دو ساعت و نیم به طول می انجامد. تعداد تخم ها در حیات وحش بین ۱۴۶ تا ۹۸۶ تخم با متوسط ۴۸۰ تخم می باشد. در اسارت تعداد تخم ها بالغ بر ۱۵۰۰ تخم می شود. سختی زاد و ولد این ماهی ها متوسط می باشد. تعداد تخم ها زیاد می باشد اما تعداد لاروی که زنده می ماند کم می باشد.

پس از تخم گذاری این ماهی از آنها در برابر دیگر هم آکواریومی های خود دفاع می کند. بچه ها معمولا بین ۶ تا ۱۱ روز بسته به دمای آب از تخم خارج می شوند. نوزادان را باید در یک آکواریوم جداگانه نگهداری کرد و با رژیم غذایی شامل چرخدار (rotifer) و سپس بچه میگو دریایی آنها را تغذیه کرد. این بچه ها را در ۸ تا ۱۰ ماهگی خرید و فروش می کنند.

بیماری ها

دلقک ماهی ها بسیار سخت جان بوده و اگر در آکواریومی که به خوبی به آن رسیدگی می شود نگهداری شوند معمولا بیمار نمی شوند. هرچند اگر دچار بیماری شوند برخی از آنها کشنده می باشد. این ماهی ها مستعد بیماری های عمومی که دیگر ماهی های آب شور نیز به آنها دچار می شوند از قبیل باکتریایی، قارچی، انگلی یا سایر و جراحات می باشند. همه ماهی ها درصورت کیفیت پایین آب، نوسانات درجه حرارت، یا استرس بواسطه هم آکواریومی های نامناسب دچار بیماری می شوند. استرس موجب می شود ماهی راحت ها بیمار شوند.

دلقک ماهی ها به ویژه مستعد گرفتن بیماری Brooklynellosis یا Brooklynella hostilis، بیماری لکه سفید (IchCryptocaryon irritans) و بیماریUronema marinum، مخمل دریایی (Oodinium ocellatum) می باشند. همه این بیماری ها انگلی هستند.

بیماری لکه سفید یا (Ich آب شور) راحت تر از بقیه درمان می شود هرچند اگر به موقع درمان آغاز شود کلیه بیماری های ذکر شده قابل درمان می باشند. بیماری مخمل دریایی بسیار متداول بوده و از آب شش ها آغاز می شود. بیماری Brook ظرف ۳۰ ساعت ماهی را می کشد اما بیماری Uronema یکی از سریعترین کشنده ها بوده و در کمتر از یک شب ماهی را از بین می برد. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که آکواریوم دار میزان شوری آب را جهت درمان بیماری دیگر پایین می آورد اما این میزان کافی نمی باشد. این انگل در درجه شوری بین ۱٫۰۱۳ تا ۱٫۰۲ پیشرفت می کند.

مواظب باشید درمان هرگونه بیماری را در شوری نرمال یعنی با درجه شوری حدود ۱٫۰۲۳ یا در درجه شوری پایین حدود ۱٫۰۰۹ انجام دهید. میزان اکسیژن موجود در آب با کاهش میزان سطح شوری بایستی افزایش یابد.

هرچیزی که پیش از افزوده شده به آکواریوم به خوبی تمیز یا قرنطینه نشده باشد مانند صخره زنده، مرجان ها و ماهی ها می تواند باعث بیماری شود. بهترین روش پیشگیری تمیز و یا قرنطینه کردن آنها می باشد. همچنین استفاده از غذای باکیفیت، آب تمیز باکیفیت و هم آکواریومی های مناسب می تواند از بروز بیماری پیشگیری کند.