تانگ زرد

تانگ زرد برای بسیاری از آکواریوم دارها ، از ماهیان اصلی آکواریوم آب شور خانگی می باشد. این ماهی شناگری فعال است که به طور مداوم در آکواریوم از این سو به آن سو در حرکت است. تانگ زرد برای بینندگانی که مسیر شنای پیچ در پیچ آن را دنبال می کنند مانند یک راهنمای تور آکواریوم به نظر می رسد.

مشخصات

ویژگی ها و سازگاری

محل زندگی تانگ زرد از داخل تپه مرجانی به بیرون تا عمق ۱۰۰ فوتی (۳۰ متری) و بیشتر می باشد. به نظر می رسد ماهی های بزرگتر بیشتر تمایل دارند در آب های کم عمق نزدیک تپه مرجانی بمانند اما جوان ترها معمولا آب های عمیق تر که مرجان های انگشتی در آنها یافت می شوند را ترجیح می دهند.

تانگ زرد عموما با دیگر ماهی های آکواریوم به خوبی کنار می آید اما درمقابل دیگر تانگ های زرد و ماهی های جراح درصورتی که همزمان با یکدیگر وارد آکواریوم نشده باشند تهاجمی برخورد می کند. اگر اندازه آکواریوم شما اجازه دهد چندین ماهی از این نوع را در آن داشته باشید، با الگوی رفتاری آنها که با تنبلی رهبر گروه را داخل و بین سنگ های زنده دنبال می کنند سرگرم خواهید شد.

برای نگهداری یک تانگ زرد کوچک ۲ تا ۳ اینچی (معادل ۵ تا ۷٫۵ سانتی متری) به آکواریومی ۵۵ گالنی (معادل ۲۰۸ لیتر) نیاز است اما ۷۵ گالن (معادل ۲۸۳ لیتر) بهتر و ۱۰۰ گالن (معادل ۳۷۸ لیتر) ایده آل است. این ماهی در آکواریوم های بزرگ (یعنی بیش از ۱۵۰ گالن معادل ۵۶۸ لیتر) می تواند به صورت زوجی یا گروهی رشد و نمو کند. اگر می خواهید این ماهی را به صورت زوجی یا گروهی نگهداری کنید آکواریومی با دست کم طول ۷۲ اینچ (معادل ۱۸۳ سانتی متر) پیشنهاد می شود.

امید به زندگی این ماهی در طبیعت ۳۰ سال می باشد. در آکواریوم های کوچک عمر این ماهی دست کم بین ۲ تا ۵ سال، در آکواریوم های متوسط بین ۵ تا ۱۰ سال و در آکواریوم های بزرگ ۲۰ سال می باشد. البته این به شرطی است که در ماه اول به دلیل عدم رسیدگی آکواریوم دار، گرسنگی و یا هم آکواریومی های نامناسب از دست نرود.

رژیم غذایی و شیوه غذا دادن

تانگ زرد گیاهخوار می باشد و از جلبک و سایر گیاهان تغذیه می کند. بهتر است این ماهی در آکواریومی که از پوشش جلبکی مناسب برخوردار است نگه داشته شود. در عوض این ماهی نیز با تغذیه از جلبک ها به کنترل رشد آنها کمک می کند.

تانگ زرد از جلبک های دریایی خشک شده و برشته، سایر سبزیجات سبز و غذاهای غنی شده با ویتامین استفاده می کند اما ممکن است میگوی خشک شده و سایر غذاهای گوشتی را نیز بخورد. تکه ای از برگ کاهو یا جلبک های خشک شده یا برشته را در زیر یک تکه سنگ یا مرجان بگذارید. بدین ترتیب می توانید روش تغذیه طبیعی آن را شبیه سازی کنید. در طبیعت شیوه زندگی تانگ زرد گشت و گذار همیشگی و تغذیه است.

راهنمایی

 تانگ زرد برخلاف آمادگی ابتلا به بیماری های آب شور Ich ( به شکل لکه های سفید و سیاه ) و HLLE (خوردگی سر و خط جانبی)، یک ماهی سخت جان و قوی در نظر گرفته می شود.نگهداری این ماهی نسبتا آسان می باشد اما به دلیل خطر ابتلا به بیماری Ich که استرس از عوامل مرتبط با آن می باشد، نگهداری این ماهی به تازه کارها پیشنهاد نمی شود. بهتر است تانگ زرد توسط آکواریوم داری که دست کم ۲ سال تجربه موفق نگهداری آکواریوم تپه مرجانی را دارد نگهداری شود. هنگام لمس تانگ زرد احتیاط کنید زیرا تیغه خاری سفید نزدیک به ناحیه دم این ماهی بسیار تیز بوده و می تواند موجب جراحت و یا بریدگی شود.

این ماهی ها درصورت بالا بود سطح نیترات بسیار مستعد مسمویت می باشند بنابراین سطح نیترات را پایین تر از ۳۰ PPM نگه دارید.