اسب دریایی برزیلی

اسب دریایی برزیلی یکی از راحت ترین اسب های دریایی جهت نگهداری در آکواریوم می باشد و به همین دلیل از محبوبیت خاصی در این حوزه برخوردار است. این اسب های دریایی گوشه گیرتر از اسب های دریایی خط دار می باشند

مشخصات

ویژگی ها و سازگاری

این گونه در تجارت آکواریوم نسبتا متداول می باشد. درصورتی که به اسب دریایی برزیلی وعده های غذایی مناسب و منظم داده شود به خوبی با شرایط سازگار شده و به طور منظم تولید مثل خواهد کرد.

همانند دیگر گونه های اسب دریایی، اسب دریایی برزیلی در آکواریومی آرام با کمترین رقابت برای غذا، بهتر سازگار خواهد شد. ماهی های کمتر تهاجمی مانند ماندارین ها (Mandarin) هم آکواریومی های خوبی برای این ماهی می باشند.

اسب های دریایی به جاهای ثابت جهت پیچاندن دم گیره مانند خود نیاز دارند. از آنجا که شناگرهای قوی نمی باشند آکواریوم های با گردش آب کمتر برایشان مناسب تر می باشند.

اسب های دریایی به جاهای ثابت جهت پیچیدن دم گیره مانند خود به دور آنها نیاز دارند. از آنجا که آنها شناگرهای قوی نیستند آکواریوم هایی با جریان آب ضعیف تر برایشان مناسب تر می باشد.

از آنجاکه اسب های دریایی برزیلی به آهستگی تغذیه می کنند هم آکواریوم های آنها را بایستی به دقت انتخاب کرد تا مطمئن شد که به اندازه کافی غذا دریافت می کنند و از مرگ تدریجی آنها بواسطه گرسنگی جلوگیری نمود.

اسب های دریایی برزیلی آکواریوم های بلند را در اسارت ترجیح می دهند. آنها درطول روز همواره در حرکت می باشند و می توان آنها را بر روی سطح و یا کف در جستجوی غذا مشاهده کرد. بهتر است این ماهی به صورت جفت و یا در گروهی کوچک نگهداری شود.

رژیم غذایی و شیوه غذا دادن

اسب های دریایی را باید با میگو زنده و یا (درصورتی که بپذیرند) با میگو خشک شده منجمد که با ویتامین غنی شده است تغذیه کرد.

این ماهی ها را بایستی هر روز چندمرتبه با غذایی که هر بار به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه موجود باشد تغذیه کرد. اسب های دریایی که صیدشده اند ممکن است درکوتاه مدت از خوردن میگوهای دریایی یخ زده امتناع کنند که دراین صورت بایستی آنها را با غذای زنده تغذیه کرد تا زمانی که بتوانند از غذاهای آماده نیز استفاده نمایند. اسب های دریایی که در آکواریوم بزرگ شده اند به گونه ای آموزش دیده اند که میگوهای دریایی یخ زده یا خشک شده را از سنین پایین به عنوان منبع خوراکی می پذیرند و بدین ترتیب انتقال به آکواریوم شما برای آنها راحت تر از اسب های دریایی صید شده خواهد بود.

اسب دریایی برزیلی خورنده تهاجمی نمی باشد. این ماهی هر تکه غذای بالقوه را پیش از مصرف آن به دقت امتحان می کند. اگر اسب های دریایی با ماهی های خورنده تهاجمی هم آکواریومی  باشند در طول زمان از گرسنگی خواهند مرد.

اسب دریایی برزیلی در طبیعت یک گوشت خوار تمام عیار می باشد و از سخت پوستان دریایی کوچک که در صخره های زنده وجود دارند تغذیه می کند.

تکثیر و تولید مثل

مراسم جفت گیری اسب دریایی برزیلی بسیار جالب است. زمانی که ماهی نر آماده جفت گیری است شروع به رقص، تغییر رنگ، نمایش کیسه و گردش فعال برای ماهی ماده می نماید. درصورتی که ماده پذیرنده باشد دم خود را به دم ماهی نر گره زده و با او رقصیده و گردش می کند. پس از آن بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ تخم را درون کیسه ماهی نر وارد می نماید. در حدود دو هفته پس از آن ماهی نر بین ۵۰ تا ۴۰۰ نوزاد به دنیا می آورد.

نوزادان اسب دریایی برزیلی پس از تولد کاملا مستقل بوده و به پدر و مادرشان جهت بقا و تغذیه نیازمند نمی باشند. در طبیعت این نوزادان به سطح اقیانوس رفته و به سوپ پلانکتونی جهت تغذیه و مخفی شدن می پیوندند. تا زمانی که در بین پلانکتون ها می باشند هرچه را که حرکت کرده و در دهانشان جاشود می بلعند. این نوزادان در طبیعت فقط از غذای زنده تغذیه می کنند بنابراین تغیه آنها در اسارت با غذاهای یخ زده و خشک شده دشوار است.

بیماری های اسب دریایی

از آنجا که اسب های دریایی در زمره ماهی ها محسوب می شوند بنابراین عمده بیماری های آنها مشابه دیگر ماهی ها می باشد. بیماری های آنها شامل موارد زیر می باشند:

• انگل های خارجی (Ectoparasites) شامل Cryptocaryon irritans، Amyloodinium (Oodinium) ocellatum، Brooklynella hostilis، سخت پوستان انگلی، ترماتود آبشش، Glugea و …
• انگل های داخلی (Endoparasites) شامل Protozoans، کرم های تخت، کرم های گرد، کرم های نواری و …
• ترکیدن چشم (Exophthalmia) که دقیقا یک بیماری نیست اما از علایمی است که توسط یک بیماری بوجود می آید.
• بیماری حباب گاز خارجی (حباب های هوا در زیر پوست)
• بیماری فساد گوشت که در آن پوست اسب دریایی کنده می شود.
• بیماری حباب گاز درونی که مانند بیماری بیرونی آن می باشد اما حباب های هوا درون بدن اسب دریایی می باشند.
• نفخ کیسه که گیرکردن یا ایجاد حباب های هوا درون کیسه نوزادان اسب دریایی نر می باشد.
• فساد پوزه که از طریق عفونت قارچی (که درآن پوزه صورتی می شود) یا عفونت باکتریایی (که در آن پوزه سفید می شود) می باشد. عمده بیماری های اسب دریایی به دلیل کیفیت پایین آب آکواریوم ایجاد می شوند.